Sneeu (en ys) in Sutherland

• As kinders het NP van Wyk Louw en sy broer WEG Louw, in hierdie nou omgevalle boom op hulle oupa se plaas 15km buite Sutherland gespeel en geklouter.

SEEKOEVLEI
N.P. van Wyk Louw

Die swart bleshoenders dryf verby
agter die skraal wit riet
en die hele grys vleilandskap word
vol óu verdriet

ek staan weer by ‘n wit poel
waar ‘n wintermiddag sneeu
en ek is klein en hoor verskrik
‘n jakkals uit die rante skreeu

Seekoeivlei is in Grassypark naby Muizenberg en dus naby die see. Dit sneeu bepaald nie hier nie. Maar Seekoevlei laat Van Wyk Louw terugdink na ander vleie in Sutherland waar die rante uitskreeu van die wintermiddag sneeu.  Ons besoek aan Sutherland was bepaald nie om op die voetspore van die Louw’s te loop nie (toevallig geleer van die verbintenis). Ons het wel gehoop dat die Jouberts óns voetspore in die sneeu sou kon af-ets en was gelukkig genoeg dat dit wel so gebeur het. In Sutherland self was daar geen akkomodasie en ons moes uitwyk na ‘n “skuur” buite die dorp om geboorte te gee aan ‘n sneeu-ervaring. Die plaas Gunsfontein is 15 km buite Sutherland en hoër geleë. Indien ons wel plek in ‘n gastehuis gekry het sou ons nie eers geweet van die sneeu nie, want op Sutherland self was daar geen sneeu nie. Die fotos is geneem in Julie 2012.

• Sowat 5 km van ons bestemming het ons gesien daar is sneeu en  gestop om die kinders hulle eerste sneeubelewenis te gee↓

• Maar dit was onnodig want ons bestemming het ons met ‘n wit kleed verwelkom↓

• Die bome hierbo uit ‘n ander hoek↓

• Hierdie laning bome het my genooi om triomfanklik onder hul verby te loop – sneeu (en foto neem geleenthede) is gevind! Ek het die kontraste waardeer (wat insluit ‘n warm hart en yskoue gesig en vingers)↓

• En nee ons het nie werklik in ‘n skuur gebly nie, maar hierdie skuur sou sekerlik ‘n paar stories kon vertel↓

• Die murasie word weer heel want dit maak ‘n mooier foto↓

• Sou graag hierdie vriendelike plaashond wat nie skrik vir koue terug wou neem huistoe↓

• Hierdie sirkelmuur omring die pot en oond hierbo↓

• Die volgende oggend vroeg met eerste lig (geen sonskyn – bewolk) het ek die onder vriespunt bibberkoue trotseer. Die ys vorm in die rigting waarin die wind waai↓

• Die kleinste knoetsies woord oorbeklemtoon deur die ys↓

• Hier is die oorbeklemtoning ook duidelik sigbaar alhoewel die foto nie so helder is nie. Dit was net te koud en my kamera wou nie meer behoorlik funksioneer nie↓

• Die surrealistiese beeld hieronder is die laaste foto wat ek kon neem. Ek het niks aan die foto verander nie; dit was die beste wat die kamera in die koue kon doen en ook die laaste foto wat die kamera die oggend kon neem↓

• Die volgende dag het van die sneeu reeds gesmelt en het die son sy kop uitgesteek↓
  

Winter – N P van Wyk Louw

Nou lê die aarde nagtelang en week
in die donker stil genade van die reën,
en skemer huise en takke daeliks bleek
deur die wit mistigheid en suising heen.
Dis alles ryk en rustig van die swaar
geheime wasdom wat sy paaie vind
deur warm aarde na elke skeut en blaar,
en ver en naby alles duister bind
in vog en vrugbaarheid en groot verlange;
tot ons ’n helder middag skielik sien
die gras blink, en die jong graan teen die hange,
en weet dat alle rus die lewe dien:
hoe kon ek dink dat somer ryker is
as hierdie groei se stil geheimenis? 

Kom tog, laat ons die saak met mekaar uitmaak, sê die Here: Al was julle skarlakenrooi van sonde, julle sal wit word soos sneeu. Al was julle purperrooi, julle sal wit word soos wol.            Jesaja 1:8